در کوچه های یوشج

دکتر نیستم...

اما برایت ۱۰ دقیقه راه رفتن روی جدول کنار خیابان را تجویز می کنم، تا بفهمی عاقل بودن چیز خوبی است، اما دیوانگی قشنگ تر است...

برایت لبخند زدن به کودکان وسط خیابان را تجویز می کنم تا بفهمی هنوز هم میشود بی منت محبت کرد...

به تو پیشنهاد می کنم گاهی بلند بخندی... هرکجا که هستی... یک نفر همیشه منتظر خنده های توست...

دکتر نیستم، اما به تو پیشنهاد می کنم که شاد باشی!

خورشید، هر روز صبح به خاطر زنده بودن من و تو طلوع می کند!

هرگز منتظر فردای خیالی نباش... سهمت را از شادی زندگی همین امروز بگیر...

فراموش نکن!!! مقصد همیشه جایی در انتهای مسیر نیست، مقصد از لذت بردن در قدمهاییست که بر میداریم!

چایت را بنوش...

و نگران فردا نباش...

چرا تنبل شدم :-/ ؟

این مورد شاید پاسخ خیلی از سوالات شما عزیزان باشد.

میثم محمدی : سلام ، من همواره برنامه های خوبی برای تحصیل و زندگی ام پیش بینی کرده و آن ها را روی کاغذ یادداشت کرده و به دیوار اتاقم می چسبانم ، همیشه جلوی چشمانم هستند ، برنامه های سنگینی هم نمیریزم ، واقع بیانه است و می توان با کمی زحمت به آن عمل کرد ، اما در اجرای برنامه هایم هیچگاه آنطور که پیش بینی کرده ام ، عمل ننموده ام.
فکر میکنم مشکل من تنبلی و سستی در اجرای برنامه هاست، چطور با این تنبلی مبارزه کنم؟
لطفا در این مورد مرا راهنمایی بفرمایید!